ساکنان بعضی از اماکن موهوم و افسانه‌ای آگاهی ژرفی در مورد ارتعاشات شفابخش داشتند.
کهن‌ترین سرزمین اسطوره‌ای (لیمریا) یا (مو) است که می‌گویند در حدود ۵۰۰ هزار سال قبل در منطقه‌ای که اکنون اقیانوس آرام روی آن را پوشانده وجود داشته است.
شایع است که لیمریا همچون بهشت بوده است. سرزمینی پر جوش و خروش که انواع گیاهان و گل‌های زیبا در آن می‌رویده و مردم می‌توانستند خود را با انرژی‌های طبیعی زمین وفق دهند و در کمال هماهنگی با طبیعت زندگی کنند.
می گویند افراد بسیار حساسی در آنجا ساکن بودند که می توانستند انرژی گیاهان، گل‌ها، جانوران و سایر مردم را حس کنند و راه‌هایی برای مهار نوسانات ویژه‌ی شفابخشی بیابند. امکان دارد درمان با گل، اسانس‌های موجود در انرژی گل، برای اولین بار در لیمریا به کار رفته باشد. شاید از گل‌ها برای کمک به پرورش روح و روان و نیل به روشن ضمیری استفاده می‌شده است. لیمریاییها ادعا داشته‌اند که ارتعاشات انرژی‌زای سنگ‌های جواهر و بلورها را برای بسط و پرورش روح و روان مهار می‌کردند. انرژی‌های ظریف و نامتراکم (خواص ارتعاشات شفابخش) گیاهان دارویی برای شفابخشی بسیار موثر بوده است.
لیمریاییها از طریق هماهنگ کردن خود با ارتعاشات انرژی‌زای گیاهان می‌توانستند خواص شفابخشی آنها را تشخیص دهند. آنها پی‌برده بودند که می‌توانند با کمک گیاهان دارویی همچون مریم‌گلی به عنوان گیاهی دارای مواد پاک کننده، انسداد انرژی ناشی از افکار منفی، ضربه‌های ناگهانی و ضربه‌های روحی را از بین ببرند و در عوض پزشکان طب سنتی امروزی طبق نظریه خودشان در مورد خواص داروها از آن استفاده می‌کنند.
در اندونزی هنوز سنت حس کردن ارتعاشاتی که از نباتات و گیاهان دارویی ساتع می‌شود حفظ شده است. برای نمونه شفادهنده در حالت مراقبه فرو می رود تا حساسیت خود را نسبت به خاصیت ارتعاشی گیاهان افزایش دهد و همزمان با این کار فرد می‌تواند بیماری و نمونه‌های ناهنجار را در کالبد فیزیکی احساس کند. بدین ترتیب او خواهد توانست گیاه دارویی مناسب را با جریان ارتعاش بدن هماهنگ کند.
بنابر احادیث لیمریاییها این روش را به ساکنان قاره آتلانتیس انتقال داده‌اند. قاره آتلانتیس که عده‌ای معتقدند در اقیانوس اطلس قرار داشته و به قعر اقیانوس فرو رفته دارای تمدنی درخشان و به مراتب پیشرفته‌تر از تمدن لیمریاییها
بوده‌است.
می‌گویند سرچشمه اصلی ارتعاش درمانی در فرهنگ آتلانتیس بوده است. عصاره‌ی گل‌های متعدد، سنگ‌های جواهر شفابخش و داروهای هومیوپاتی برای درمان بیماری‌هایی که برای اولین بار در آتلانتیس شایع شده بود مورد بهره‌برداری قرار گرفت. ساکنان آتلانتیس به خوبی می‌دانستند که انرژی خورشیدی تاثیر ژرف بر تمام سلول‌های زنده دارد. آنان با تهیه‌ی عصاره گل‌ها و اکسیر جواهرها توانستند ارتعاشات موجود در طبیعت را با انرژی خورشید در هم آمیزند. ساکنان آتلانتیس بابت اطلاعاتشان در مورد قدرت شفابخشی بلورها معروف بودند. آنها می‌دانستند رنگ‌های ایجاد شده در اثر عبور نور خورشید از منشوری بلورین را می‌توان برای درمان به کاربرد.
عده‌ای می‌پندارند در بلورهایی که از راه‌های مصنوعی به عمل می‌آیند شرایط ویژه ایجاد می‌شود و اندازه‌های آنها برای مواردی مختلف
همچون عمل جراحی لیزری فرق می‌کند. از تعدادی وسیله بلورین در تشخیص و مداوای بیماری‌ها استفاده می‌شده است.
در افسانه‌ها آمده‌است که وقتی آتلانتیس نابود شد بازماندگان به سرعت به نقاط مختلف کره زمین گریختند و اطلاعات مربوط به ارتعاش درمانی را به همراه خود بردند. به همین دلیل است که افرادی در سرتاسر دنیا فلسفه و روش درمانی مشابه‌ای دارند.
